Amerikada yapılan araştırmalarda diyabetin AHI ( Apne-hipopne indeksi ) ≥ 15 olanlarda AHI < 5 olanlara göre 3-4 kat daha sık olduğu bulundu.
Bu çalışma tamamı polisomnografi ile değerlendirilmiş uyku apneli hastalarda artan apne düzeylerinin Diabetes Mellitus (Şeker hastalığı ) geliştirme riskini artıdığını tanımlamak için yapılan ilk longitudinal çalışmadır. Önceki çalışmalardan çıkarılan sonuçta; horlama diyabet hastalığının gelişimi için bağımsız bir risk faktörüdür.
Pek çok karşılaştırmalı – çapraz çalışmada artan AHI ( Apne-hipopne indeksi ) seviyeleri kötüleşen insülin direnci ve glukoz intoleransı ile bağımsız ilişkili olduğu gösterilmiştir.
Çalışmadan çıkan potansiyel bir sonuç da; Uyku –apne sendromu kilo alımına ve obeziteye yol açar. Bu kişiler özellikle santral bölgede daha fazla kilo alırlar. Bu da DM insidansında artışa yol açar. Tedavi edilmemiş OSAS’lı hastaların daha yüksek leptin seviyeleri olduğu gösterilmiştir.Bu da OSA’nın leptinin kilo azaltıcı etkisine karşı dirençle ilşkili olduğu gösterir.
Son olarak; diyabet de Uyku – apne sendromunun gelişiminde sebep olabilir. Uyku kalp sağlığı çalışmasının bir analizinde diyabetlilerde otonomik instabilite yada bazı diğer tanımlanmamış mekanizmalarla uykuda daha fazla solunum anormalliklerine yol açabilir. Alternatif olarak OSA’de tespit edilen leptin direnci nokturnal solunum instabilitesi için potansiyel bir mekanizma olabilir.Çünkü leptin eksikliği baskılanmış solunum kontrolüyle ilişkilendirilmiştir.
USB’li hastalarda da beraberinde diyabet olma ihtimali göz önünde bulundurulmalıdır.Dahası; uyku apne tedavisi insülin duyarlılığını geliştirir ve her ne kadar bu iyi tanımlanmadıysa da bu hastaların metabolik profillerinde fayda sağlayabilir.
Önemli derecede obstrüktif uyku apnesi (apne-hipopne indeksi>15) ile birlikte insülin değerleri yükselirken, çok ileri derecedeki hastalık durumunda (apne-hipopne indeksi>40) hiperglisemi ve hiperinsülinemi görülmektedir. Veriler gerçek ilişkiyi saptamak için yetersizse de, kardiyovasküler risk faktörleri olaral kabul edilen hipergliseminin ve hiperinsülineminin, uyku apneli hastalarda sıklıkla bulunduğunu göstermektedir